آب بندها WaterStops

آب بند های مکانیکی با جنس و مشخصات و اندازه های مختلف ارائه می شوند

آب بند ها به لاستیک متصل شده و یک گره به وجود می آورند که مانع از عبور آب در حین بارش باران می شود.  نوع دنده ای یا دمبلی شکل حداکثر عملکرد را در آب بندی دارند. آب بند های  دارای "حباب" میان سازه ای بهترین انتخاب برای اتصالات با تحرک زیاد هستند.

در بسیاری از موارد، سازه های بتنی فقط به اندازه ی آب بندهای استفاده شده در آنها، ضد آب هستند. این آب بند ها در اتصالات انبساطی، اتصالات سرد، و دیگر اتصالات استفاده شده و در انواع و اشکال مختلف در دسترس هستند.

بتن مانند همه مواد دیگر با نوسان دمایی منبسط و منقبض می شود. برای انطباق با این تغییر ، اتصالات انبساطی در سرتاسر قطعات و دیواره ها با فواصل منظم نصب می شوند. اگر اتصالات انبساطی به درستی نصب نشوند ،سازه در قسمت های ضعیف باشند، در درجه اول اتصالات سرد و درزها، ترک می خورد. این اتصالات، در صورت عدم درزگیری، اجازه ورود آب را به سازه می دهند.

به همین دلیل تقریباً در هنگام ساخت تمام سازه های بتنی در مقیاس بزرگ مثلا تصفیه خانه های آب، مخازن، سد ها، آب بند ها و تاسیسات با مقیاس کوچکت تر ، آب بند ها نصب می شوند.

مشاغل شهری و محلی نیز گاهی از آب بند در محل اتصالات سرد بین فوندانسیون و کف استفاده می کنند.

انتخاب یک آب بند مناسب

آب بندها را می توان یک ماده انعطاف پذیر و ضد آب تعریف کرد که جهت جلوگیری از عبور آب، در اتصالات گوناگون بتنی استفاده می شود.برای اطمینان از اینکه آب بند عملکرد مناسبی دارد، موارد زیر به عنوان توصیه های متخصصین این امر، باید درنظر گرفته شود

نوع ساختار

• مواد شیمیایی (در صورت وجود)
• فشار
• انواع اتصال
• حرکات اتصالات

انواع

در حال حاضر ده ها طرح مختلف آب بند در بازار وجود دارد که از مواد مختلفی ساخته شده اند. با این حال ، بسته به اینکه آیا اتصال حرکت می کند یا نه ، می توان آنها را به دو دسته تقسیم کرد.

اتصالات غیر متحرک: برای اتصالات غیر متحرک مانند اتصال سرد بین کف و فونداسیون، آب بندهای آب دوست می توانند گزینه خوبی باشند. در بیشتر محصولات این گروه از ماده ی معدنی بنتونیت به عنوان جز فعال استفاده می شود. در سایر اتصالات از موادی با خصوصیات مشابه استفاده می شود. به عنوان مثال ، هیدروتیت از لاستیک کلروپرن اصلاح شده ی غیر بنتونیتی و برند Duro-Seal از یک پلیمر آکریلات استفاده می کند.

در کتالوگ محصولات شرکت پلی استاپ، برند دیگری در زمینه ی آب بندهای آب دوست، به این نکته اشاره شده است که به دلیل ساختار غیر بنتونیتی ، "برآمدگی و ورم کردن های کنترل شده، خطر فرسایش بتن را از بین برده و احتمال انبساط زودهنگام را نیز کاهش می دهد."

در همه ی حالات، همه این محصولات بر اساس یک اصل مشابه کار می کنند: قرار گرفتن در معرض آب، باعث انبساط چشمگیر این مواد می شود ، به اندازه ای که باعث درزگیری مناسب شده و مانع ورود آب به اتصالات می شود.

روش نصب معمولا به آسانی از طریق اتصال نوار های لاستیکی در داخل و یا روی اتصال انجام می شود. بیان این نکته حائز اهمیت است که به دلیل شکنندگی این ساختار، آب بند های آب دوست تنها برای اتصالات غیر متحرک مناسب می باشد.

محصولات دیگری نیز در بازار وجود دارند که برای درزگیری اتصالات غیر متحرک استفاده می شوند، علی رغم اینکه عملا آب بند نیستند.

آب بند های بر پایه ی چسب، در واقع یک درزگیر اتصالات مفصلی هستند. این آب بند ها با کمک یک چسب اولیه  در طول اتصالات استفاده می شوند تا یک ساختار ضد آب تشکیل دهند که به خودی خود مانع عبور آب می شود.

گاهی اوقات از محصولات کریستالی برای ضد آب کردن اتصالات سرد غیر متحرک استفاده می شود. در این روش به کمک غلتک یا اسپری، مواد کریستالی بین حفره ها قرار می گیرد. در حضور آب ، این ماده میلیون ها کریستال میکروسکوپی تولید می کند که به اندازه کافی بزرگ می شوند تا خلل و فرج ها را مسدود کنند و جلوی ورود آب را بگیرند.

آب بندهای تزریقی فوکو، مانند یک عمل تزریق در یک شکاف است که در آن ذرات فوق العاده ریز سیمان یا رزین اپوکسی در اتصال تزریق می شود تا تمام ترک ها و حفره های موجود در آن قسمت پر شود. با اینکه این تکنیک یک آب بند سنتی نیست ، اما اتصالات غیر متحرک را بسیار موثر مهر و موم می کند.

اتصالات متحرک: اتصالات متحرک نیاز به آب بندی مکانیکی دارند ، به نحوی که شامل هر دو سطح درگیر شده و عملا نوعی دیافراگم ایجاد کند. وقتی طراحان و متخصصین در مورد آب بند ها صحبت می کنند ، معمولاً به این نوع آب بند های مکانیکی اشاره می کنند.

تولید کنندگان انواع و اقسام آب بندهای مکانیکی ساخته شده از مواد گوناگون را ارائه می دهند. جنس این آب بندها معمولا از فولاد ضد زنگ و مس است.با این حال، آب بند هایی با جنس پی وی سی و لاستیک رایج تر می باشند.

به گفته گرین استیک ، "خصوصیات فیزیکی برجسته آب بندهای PVC مانند ذات ارتحاعی آنها و مقاومت در برابر بسیاری از مواد شیمیایی موجود در آب این مواد را به پر استفاده ترین آب بند مبدل ساخته است." از گزینه های جایگزین PVC می توان به نئوپرن و لاستیک اشاره کرد.

صرف نظر از مواد یا سازنده ، نصب یک آب بند مکانیکی باید قبل از قرار دادن بتن سازه انجام شود. در هنگام ریختن بتن یک طرف آب بند در بتن قرار می گیرد و طرف دیگر آن به طور موقت آزاد است. زمانی که برای دومین بار بتن ریخته می شود سمت دیگر آب بند با بتن پوشیده شده و آب بند در میان بتن محصور می شود. مرکز آب بند باید با مرکز اتصال در یک تراز باشد.

بدیهی است که نگه داشتن آب بند در محل ، بدون شکست و حرکت ، نیاز به توجه زیادی به جزئیات دارد. معمولاً آب بند را بر روی میلگرد عمودی می بندند یا برای حفظ آن در جای خود ، گره هایی در آن تعبیه می کنند. در هنگام ریختن بتن ، کارگران باید از استحکام کافی در اطراف آب بند اطمینان حاصل کنند ، چرا که وجود حفره در کنار آب بند می تواند به طور قابل توجهی توانایی ضد آب بودن آن را کاهش دهد. آب بندهای که در قطعات افقی به کار می روند، به توجه ویژه ای نیاز دارند ، زیرا قرار دادن و ریختن بتن در فاصله ی بین انتهای آب بند و سطح فوقانی بتن بسیار دشوار است.

بیشتر آب بندها روکش دار هستند و یا زائده هایی ضخیم تر از مواد در انتها دارند تا آنها را در جای خود حفظ کرده و از حداکثر عملکرد آب بندی اطمینان حاصل کنند. پروفیل های دارای "حباب" میانی برای اتصالات با حرکت زیاد بهترین گزینه هستند.

موارد استفاده

پروژه هایی که نیاز به آب بند ها جهت ضد آب شدن سازه می باشند، تقریبا شامل تمامی ساختمان ها می شود، چرا که سازه های سیمانی برای نگهداری آب، یا حتی آنها که در صورت تماس با آب تخری می شوند، در نهایت نیاز به درزگیری های بزرگ دارند.

علاوه بر موارد مشخصی مانند سدها ، کانال ها ، مخازن آب و قنات ها ،از آب بند ها در تکیه گاه های پل و عرشه ، آبریزها و تونل ها نیز استفاده می شود. استفاده از آب بندها در محیط های دارای آب بسیار آلوده با مواد شیمیایی خورنده، مانند تأسیسات تصفیه فاضلاب ، یا ساختارهای مهار اولیه و ثانویه اطراف پالایشگاه ها ، حوضچه های لجن ، مخزن های محصولات شیمیایی و غیره اهمیت دوچندانی پیدا می کنند.


منبع مقاله:
وبسایت https://www.waterproofmag.com